درصورتی که موها سفت بسته نشوند و کشیده نشوند گاهی اوقات می توان به این صورت خوابید. اما کشیده شدن زیاد موها در روز یا شب باعث شکسته شدن موها و سردرد می شود.

آب اکسیژنه و سفیدکننده دو محلول کاملا متفاوت هستند که در بسیاری از مواقع به اشتباه یکسان در نظر گرفته میشوند. آب اکسیژنه یا هیدروژن پراکسید مایعی بی رنگ و تلخ می باشد که قدرت اکسید کننده قوی دارد. این ماده غیر قابل اشتعال بوده و به دلیل قدرت اکسید کنندگی بالا در صنایع مختلف از قبیل نساجی و کاغذ سازی مورد استفاده قرار میگیرد. این در حالیست که سفیدکننده یا آب ژاول مایعی زرد رنگ با بوی و مزه تند بوده و بیشتر به عنوان گند زدا مورد استفاده قرار میگیرد. علاوه براین، این ماده شیمیایی به عنوان سفید کننده نیز کاربرد دارد.

برس کشیدن بیش حد مو سبب موخوره و شکستن تارهای مو می شود. برس کشیدن مو به آرامی و تنها چند بار در روز به رشد موهای سلامت کمک می کند.

یکی از سوالات بسیار مهمی که برای اغلب افراد وجود دارد این است که آیا سفیدکننده اسید است یا باز؟ با توجه به بوی زننده و قدرت خورندگی که در هیپوکلریت سدیم به چشم میخورد، این تصور بوجود می آید که سفیدکننده اسید است! اما واقعیت این است که سفیدکننده باز و قلیایی بوده و در دمای بیش از 20 درجه سانتی گراد، ph آن بیشتر از 7 خواهد بود. مساله بسیار مهم اینکه، سفیدکننده اسید نیست، اما بسیار خورنده بوده و در تماس با پوست دست به مدت طولانی آسیب های جدی وارد می کند.

فرمالدئید به کار رفته در این روش می تواند عامل سرطان، سردرد یا گلودرد باشد. بهتر است به جای این روش از یک اتوی موی ساده استفاده کنید.

دلیل کاربرد بسیار زیاد سفیدکننده در صنعت و همچنین مصارف خانگی، قدرت بسیار بالای آن در ضدعفونی و از بین بردن قارچ، باکتری و ویروس های متعدد و همچنین سفید کنندگی بالای آن می باشد. علیرغم مزیت های متعدد این ماده، معایب زیادی نیز دارد که عبارتند از: قدرت خوردنگی سفیدکننده بسیار بالا بوده و بهتر است از تماس طولانی مدت آن با سطوح فلزی خودداری شود تحریک کننده پوست، سیستم تنفسی و چشم می باشد ترکیب سفیدکننده و جوهر نمک بسیار خطرناک بوده و فرد را دچار مسمومیت می کند ترکیب آب ژاول با سایر مواد شیمیایی تنها در محیط های آزمایشگاهی باید صورت گیرد چون اغلب قابل انفجار و سمی هستند پارچه های چرمی، ابریشمی و پشمی در تماس با سفیدکننده به شدت آسیب می بینند آمونیاک موجود در ادرار با آب ژاول منجر به تولید کلرمین، نیتروژن و ماده قابل انفجار می گردد. لذا از ورود مستقیم سفیدکننده به درون چاه فاضلاب باید جلوگیری شود.

مهم ترین نکته در انتخاب شامپوی مناسب توجه به نوع مو است: خشک، فر، رنگ شده و ... اگر موی شما به شدت آسیب دیده است می توانید از یک شامپوی 2 در 1 همراه با نرم کننده اضافه استفاده کنید.

تغییرات هورمونی در زمان بارداری رشد موها را افزایش می دهند و ریزش موها کمتر می شود. حدود شش ماه پس از دوران بارداری مو به حالت قبل باز می گردد و حتی ممکن است دچار ریزش شود اما این مرحله نیز گذرا است.

اتو وسیله مناسبی برای صاف کردن دائمی مو ها نیست اما این به آن معنا نیست که هرگز نباید از اتوی مو استفاده کنید. اتوی مو نباید هر روز و بر روی موی خیس استفاده شود و ترحیجا از دمای پایین استفاده کنید.

بهترین راه برای مرطوب کردن مو زمانی است که مو خیس است. آب باعث می شود که مرطوب کننده به کورتکس مو نفوذ کند. اما اگر زمان کافی ندارید آغشته کردن موها به روغن آرگان باعث می شود ظاهر سالم تری داشته باشند.

نام تجاری شامپو و نرم کننده ای که هنگام خنک کردن پوست سر استفاده می کنید مهم نیست، اما برخی از پتامترها وجود دارد که ایمنی محصولاتی را که استفاده می کنید تضمین می کند. در حالت ایده آل، به دنبال محصولات ضد حساسیت باشید که بدون عطر و رنگ باشند، اما اگر این امکان پذیر نباشد، هر محصولی که فاقد سولفات و پارابن باشد، به خوبی کار خواهد کرد. محصولات آبرسانی که مخصوصاً برای موهای خشک یا آسیب دیده طراحی شده اند، عالی هستند، مخصوصاً برای کسانی که موهای مجعد یا پیچ خورده دارند، زیرا این محصولات به مدیریت وضعیت موهای شما کمک می کنند زیرا فرآیند شیمی درمانی شروع به خشک شدن می کند. همه انواع مو همچنین می توانند یک نرم کننده ترک-در/اسپری را در نظر بگیرند که می توانید در صورت نیاز به آن اضافه کنید (یک اسپری این کار را آسان می کند)، اما مطمئن شوید که حالت دهنده را فقط در صورتی که به طور خاص وجود دارد، بگذارید. برای این کار طراحی شده است، در غیر این صورت می تواند شستن و مدیریت موهای شما را دشوارتر کند. دانستن نحوه شستن موهایتان به اندازه محصولاتی که استفاده می کنید مهم است. هنگام شامپو زدن از حرکات دایره ای و جمع کردن موها روی سر خودداری کنید زیرا باعث گره خوردن و گره خوردن موها می شود.

چیزی به عنوان بهترین شامپو وجود ندارد. اغلب شامپوها اثر پاک‌کنندگی رضایت‌بخشی دارند و قیمتی که شما برای شامپو پرداخت می‌کنید، سلیقه شخصی است و لزومی‌ندارد برای به دست آوردن شامپوی خوب، پول زیادی خرج کنید. به این معنا که الزاما گران بودن قیمت شامپو، معیار خوب بودن آن نیست. همه شامپوها حاوی ترکیبات سورفاکتانت هستند و عمل نظافت و زدودن چربی، چرک و سایر زواید روی مو را انجام می‌دهند که این مواد همراه با کف در موقع آبکشی از بین می‌رود.

استفاده از شامپوهای نامناسب و عدم به كارگیری روش صحیح استفاده از شامپو باعث كدورت و آسیب‌دیدگی موها می‌گردد. در صورتی كه شامپوی مناسب موی خود را پیدا نموده و روش صحیح شامپوكردن و خشك كردن مو را یاد بگیرید، می‌توانید با خیال آسوده موی خود را هر روز یا چند بار در روز شستشو دهید.

تفاوت بسیار زیادی بین شامپوهای مختلف از نظر كیفیت ماده اولیه مورد استفاده، فرمولاسیون به كاربرده شده، رعایت اصول بهداشتی در خط تولید، جنس تجهیزات ساخت و بسته‌بندی و همچنین دقت تولیدكننده در كنترل كیفیت محصول نهایی وجود دارد. ضمن آنكه شرایط نگهداری محصول تا رسیدن به دست مصرف كننده از عوامل مهم و موثر در كیفیت نهایی شامپو است.

چون موها متفاوت هستند و شامپوها نیز مختلف، بهترین راه امتحان کردن انواع شامپو و در نهایت انتخاب مناسب‌ترین آنهاست. برچسب روی شامپوها به معرفی ترکیبات موجود در آن می‌پردازد. آنچه مهم است اینکه اگر موهای شما در اثر مواد مختلف مثل مواد مش یا فر یا به هر دلیل دیگری آسیب دیده است، بهتر است به اسیدیته شامپو دقت کنید. اسیدیته شامپوها بین قلیایی متوسط تا اسیدی سبک تنظیم می‌شود. اگر موهایتان آسیب‌دیده شامپوهای خنثی یا شامپویی با اسیدیته سبک که مو را کمتر متورم کرده و لایه خارجی مو را کمتر به هم می‌ریزد، مناسب‌تر است.

پس از استفاده از شامپو موی خود را به خوبی و به طور كامل آبكشی کنید تا هیچ اثری از كف شامپو روی موی شما باقی نماند. برای آبكشی شامپو از آب ولرم استفاده كنید تا شامپو به طور كامل از روی مو خارج گردد، ولی دمای آبكشی كاندیشنرها یا نرم كننده ها بستگی به عواملی مانند ضخامت موی شما دارد. هرگز از آب داغ برای آبكشی موی خود استفاده نكنید.

چنانچه مو بمیرد، ما مجبور خواهیم شد که زمان، پول و انرژی زیادی صرف آن کنیم. مو از چند نظر قابل اهمیت است. جدا از این که رنگ و مدل مو تاثیر زیادی در چهره دارد و از دیدن آن لذت می بریم، وجود مو به دلیل بیولوژیکی نیز قابل توجه است، زیرا مو سر را گرم نگه می دارد و بدین ترتیب دمای بدن را تنظیم می کند. مو بیرونی ترین لایه پوست بوده و مانند ناخن یک پوشش روپوستی است که عمدتا از پروتئین تشکیل شده است. یک سلول مو در حدود سه تا چهار سال زنده است، تا زمانی که به نهایت رشد خود می رسد و می میرد. اکثر مواقع به جای تار موی مرده، تار دیگری جایگزین می شود. روزانه از میان 80 تا 120 هزار تار مو در سر هر فرد، 50 تا 200 تار مو می ریزد. بنابراین وجود دسته ای موی ریخته شده بعد از هر حمام، امری طبیعی است. اما هنگامی که ریزش مو از این مقدار طبیعی بیشتر شود باید به پزشک مراجعه کنید چرا که ممکن است دچار بیماری های پوست سر و در موارد بسیار نادر دچار کمبود مواد غذایی باشید.

در انسان پیاز یا فولیکول مو به دو دسته تقسیم می شود : 1 ) موی کرکی : در سراسر پوست بدن بجز کف دست و پا این نوع مو دیده می شود . 2 ) موی انتهایی یا ترمینال : در قسمت سر دیده می شود . بعد از بلوغ جنسی این نوع مو در قسمت های تناسلی و زیر بغل و همچنین صورت مردان دیده می شود . این نوع مو زبر و خشن می باشد . رشد مو دارای دوره هایی است که شامل : دوره رشد ، دوره انتقالی و دوره استراحت میباشد . طول مدت دوره رشد مو در سر حدود سه سال ، دوره انتقالی 2 تا 4 هفته و دوره استراحت حدود 3 تا 4 ماه میباشد . در سر انسان حدود صد هزار پیاز مو وجود دارد و با حساب اینکه هر مو حدود هزار روز رشد دارد ، پس ریزش 100 صد عدد موی سر در روز طبیعی است و بیشتر از آن نیاز به پیگیری دارد .