بدن شوی پاپایا و میوه های سرخ

نام علمی : Carica papaya

منشاء اصلی این درخت به درستی معلوم نیست . ولی تصور می شود که در جزایر ملوک Molouque واقع در اقیانوسیه باشد . امروزه به علت توسعه ای که از نظر پراکندگی پیدا نموده ، به حالت نیمه وحشی در هند، جزایر موریس، چین، جزایر آنتیل، هائیتی، برزیل، کلمبیا و در بسیاری از نواحی آمریکای جنوبی یافت می شود.

این گیاه در ایران نمی روید ولی در بعضی از نواحی جنوب ایران مانند میناب و چابهار پرورش می یابد .

نام محلی آن در جنوب ایران ” درخت خربزه ” است .

مشخصات گیاه:

پاپایا درختی دو پایه، به ارتفاع 6 متر و دارای سرعت نمو زیاد است. ریشه سفید رنگ، ترد، معطر و ساقه ی استوانه ای شکل و عاری از شاخه بندی دارد . پوست تنه آن نسبتاً ضخیم به رنگ مایل به سبز و پوشیده از یک قشر نازک خاکستری است . میوه آن بزرگ ، به طول 30 سانتی متر و به قطر 8 تا 10 سانتیمتر است و پس از رسیدن به رنگ زرد و نارنجی در می آیند . تکثیر این درخت به سهولت و با کاشتن دانه صورت می گیرد .

ترکیبات گیاه :

از این درخت دو ماده دارویی با ارزش به نامهای پاپائین و کارپائین بدست می آیند . پاپائین از شیرابه میوه و کارپایین که یک آلکالوئید است از دانه و مخصوصاً برگ بدست می آید .

خواص درمانی:

نرم کننده پوست
مسکن
خلط آور
رفع کم خونی
رفع سوء هاضمه
منابع:

امید بیگی ، رضا ، رهیافتهای تولید و فرآوری گیاهان دارویی
زرگری ، علی ، گیاهان دارویی
میرحیدر ، حسین ، معارف گیاهی

عصارۀ پاپایا از ویتامین A غنی بوده و با شکستن پروتئین‌های غیرفعال، به ازبین‌بردن سلول‌های مردۀ پوست کمک می‌کند. دارای خاصیت آبرسانی قوی می باشد که پوست را صاف و نرم می‌کند.